برخورد با استرس را به کودکان بیاموزید

برخورد با استرس در کودکان | بچه‌های شما هر حرکت شمارا تماشا می‌کنند و می‌خواهند آن حرکت‌ها را تکرار کنند. والدین باید از این واقعیت مهم آگاهی داشته باشند.

دکتر زبیر خان، روان‌پزشک کودک در برنامه بهداشت مدرسه مونتفیور می‌گوید:

بچه‌ها مانند اسفنج هستند. آن‌ها همه‌چیز را در محیط خود، هر آنچه را که از والدینشان می‌شنوند و مشاهده می‌کنند، برداشت می‌کنند.

کودکان همیشه رفتار والدین را تقلید می‌کنند، حتی زمانی که فکر می‌کنیم آن‌ها توجهی نمی‌کنند، آن‌ها مخاطبان منفعلی نیستند. آن‌ها از ما تقلید می‌کنند؛ بنابراین وقتی ما به روش‌های خاصی رفتار می‌کنیم، آن‌ها می‌خواهند آن را تکرار کنند و خودشان یاد بگیرند.

بچه‌ها همیشه ما را در بهترین حالت نمی‌بینند. به‌راحتی می‌توان عادت‌های بد را به آن‌ها یاد داد، از عادت‌هایی مانند عصبانیت گرفته تا موارد کوچک‌تر مانند استفاده از زبان نامناسب؛ اما اگرچه انتقال آن عادت‌های بد آسان است، اما اجتناب‌ناپذیر نیست.

متخصصان رشد کودک می‌گویند:

وقتی پدر و مادر از چگونگی تأثیر رفتار فرزندان در ذهن آگاه شوند، پدران می‌توانند عادت‌های سالم را برای فرزندان خود الگو قرار دهند.

در اینجا برخی از رفتارهای متداول‌تری که می‌توانیم برای فرزندان خود الگوسازی کنیم را در ادامه خواهید خواند.

متأسفانه ما به‌طور طبیعی عادت کرده‌ایم كه نقاط آسیب‌پذیر خود را به اشتراک نمی‌گذاریم.

وقتی والدین درباره آنچه احساس می‌کنند صحبت نمی‌کنند، بچه‌های خود را از ابراز وجود به روش‌های سالم منصرف می‌کنند.

خان می‌گوید: وقتی بچه‌ها یاد نمی‌گیرند احساس خود را بیان كنند، بعدها مضطرب یا غمگین می‌شوند؛ زیرا نگرانند که ممکن است مورد قضاوت قرار بگیرند.

اگر شما یا همسرتان اتفاق بدی را پشت سر می‌گذارید، آن را از دید کودکان پنهان نکنید. اشکالی ندارد که کودکان متوجه شوند مادر یا پدر ممکن است ناراحت باشند زیرا آن‌ها روز بدی را پشت سر گذاشته‌اند و سپس آن‌ها را راحت کنید و بگویید که حتی اگر روز بدی را سپری کنیم اما می‌دانیم که درنهایت خوب خواهد شد.

شما نمی‌خواهید بیش‌ازحد واکنش نشان دهند یا احساس ترس و نگرانی در آن‌ها ایجاد شود؛ اما شما می‌خواهید نشان دهید که احساس ناراحتی داشتن مشکلی ندارد و شما از پس آن‌ها برمی‌آیید.

همه ما گاهی اوقات ناامید یا عصبانی می‌شویم، این‌که چگونه احساساتمان را کنترل می‌کنیم، مهم است. ما نمی‌خواهیم به بچه‌هایمان بیاموزیم كه رفتار پرخاشگرانه یا بد داشته باشند.

ما می‌خواهیم آن‌ها در مورد چگونگی احساس عصبانیت یا سرخوردگی صحبت کنند و راه‌هایی برای آرام شدن و راه‌های کنترل آن پیدا کنند.

خان می‌گوید: اگر شما عصبی باشید اگر اتفاقی در مدرسه برای بچه یا معلمی دیگر رخ دهد، آن‌ها ممکن است مانند شما عکس‌العمل نشان دهند و این مسئله آن‌ها را به دردسر بیندازد یا آن‌ها را در در معرض آسیب قراردهد.

چگونه آن را اصلاح کنیم ؟!

آگاهانه تلاش کنید تا به بچه‌های خود نشان دهید که چگونه می‌توانند برای کاهش ناامیدی خود کار کنند و استرس را به روشی سالم و مناسب کنترل کنند.

این به معنای تلاش برای آرامش است، چیزهایی مانند ورزش، هوشیاری، یوگا، فقط چیزهای ساده، حتی تنفس عمیق یا دور شدن از موقعیتی که ما را عصبانی می‌کند، کارساز است. حتی فقط صحبت کردن در مورد آنچه ما را آزار می‌دهد.

کلوئی کارمایکل ، روانشناس و نویسنده می گوید:

مهار قدرت اضطراب بسیارمهم است، پدران اغلب برای بیان احساس وقتی که به نوعی از چیزهای کوچک ناراحت یا تحریک می شوند؛ مقاومت می کنند.

کارمایکل می گوید: فرض کنید کودکی کامیون اسباب بازی خود را بارها و بارها به زمین می کوبد.پدر ممکن است بیشتر وسوسه شود که سعی کند در ابتدا چیزی نگوید تا زمانی که در نقطه عصبانیت شدید قرار گیرد. و سپس ، او می خواهد فقط کامیون را بگیرد و آن را بردارد و جلوی آن کار را بگیرد.

این رفتار مضر است؛ وقتی تحمل می کنید تا اینکه منفجر شوید وظرفیت تحمل شرایط را ندارید.اکنون آن پویایی را با یک کودک تصور کنید. آنها بدون اینکه کلمه ای بگویند استرس خود را تحریک خواهند کرد. سپس ، آنها ظاهراً از هیچ جا به بالای آن می روند.

برقراری ارتباط در زمان استرس را بیاموزید.به کودک بگویید اگر می خواهد کامیون را پرت کنند،مشکلی نیست اما او نمی تواند این کار را در اتاق نشیمن انجام دهد زیرا سر و صدا بقیه را اذیت می کند.

کارمایکل می گوید: در روانشناسی ، این روایت برای او تجربه می شود و هنگامی که فرزند شما تکرار احساس خوب شما را درک می کند ، در آینده می تواند تجربیات احساسی خود را در مواجهه با شرایط منفی تکرار کند.

آدام بولگر – برخورد با استرس را به کودکان بیاموزید

بیشتر بخوانید :

راه کاهش احساس اضطراب

چگونه بر استرس خود غلبه کنیم؟