صحبت های فاطمه آجرلو درباره حقوق زنان در جامعه

تبعیض جنسیتی در مناصب عالی کشور

نگاه به نیروی انسانی توانمند جامعه برای مدیریت کشور اگر جنسیتی باشد؛ نگاه ناصوابی است؛ زیرا نزدیک به 70درصد از ورودی دانشگاه‌های ما را خانم‌ها تشکیل می‌دهند و در مقاطع تخصصی و فوق‌تخصصی تحصیل می‌کنند. اگر قرار باشد این قشر در تحصیلات عالی پیشرفت کنند، اما ازدانش و توانمندی آنان استفاده نشود فی‌نفسه به مفهوم هدررفتن سرمایه ملی است. اگر فرصت اینکه بانوان جامعه ما بتوانند به دور از نگاه فمینیستی مبتنی بر منش عدالت‌محوری توانمندی‌های خود را در نظام مدیریتی کشور بروز دهند، از آنان سلب شود این اقدام هدردادن بخشی از نیروی خدمت‌گذار، توانمند و متخصص جامعه خواهد بود.

عدم حضور زنان در پست های مهم کشور

نباید به افراد توانمند جامعه نگاه جنسیتی داشت. آقایان در مناصب عالی کشور فرصت زیادی برای آزمون و خطا داشتند؛ درحالی‌که چنین فرصت‌هایی دراختیار زنان قرار داده نشده است. به‌نظر می‌رسد در شرایط کنونی نباید این فرصت از بانوان گرفته و با نگاه جنسیتی به جایگاه‌های خدمت‌گذاری نگریسته شود؛ زیرا داشتن نگاه متعالی برای استفاده از افراد توانمند به بالندگی کشور کمک می‌کند. نگاه جنسیتی‌داشتن و عدم حضور بانوان باعث می‌شود انگیزه مشارکت از این قشر سلب شود. به‌عبارت‌دیگر این مسئله موجب خواهد شد انگیزه تحصیلات عالی و کسب تجربه در مدیریت‌ها و جایگاه‌های علمی از بانوان گرفته شود؛

دیدگاه جهان نسبت به کشور جمهوری اسلامی

همچنین قضاوت‌های مجامع جهانی را به‌سمتی هدایت می‌کند که مدعی شوند نگاه حذفی به زنان در جمهوری اسلامی وجود دارد؛ از سوی دیگر به تخصص، توانمندی و انرژی‌بخشی نیروی متخصص جامعه بی‌توجهی می‌شود و به‌هدر می‌رود. بدون تردید برای رسیدن به آن چشم‌اندازهای تعریف‌شده در اهداف عالی نظام باید از تمام تخصص‌ها و پتانسیل‌ها استفاده کرد. حذف بخشی از این ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها به‌معنای ازبین‌رفتن بخشی از آن پازلی است که برای رسیدن به آن تعالی نیازمند هستیم. قطعاً چنین رویکردی باعث بهره‌مندی از تمام ظرفیت‌های کشور جهت پیشبرد اهداف متعالی نظام و توسعه متوازن خواهد بود؛

شایسته سالاری عامل پیشرفت کشورها

بنابراین برای رسیدن به رشد و تعالی باید نگاه جنسیتی در سطوح عالی مدیریتی کشور به فراموشی سپرده شود و شایسته‌سالاری مدنظر قرارداده و از تمام توانمندی‌ها استفاده شود؛ حتی این نگاه هم که ما می‌خواهیم از نیروی بانوان استفاده کنیم به‌صورت نمادین و شعاری نیز اشتباه است؛ به این دلیل که وقتی تخصصی به امور مختلف بنگریم و از دریچه شایسته‌سالاری به افراد توجه کنیم، دیگر بحث زن یا مردبودن مطرح نیست. هرکس که از توانایی تکیه‌زدن بر جایگاه خدمت‌گذاری و مسئولیتی برخوردار است بدون نگاه جنسیتی و با درنظرداشتن بحث شایسته‌سالاری باید به‌سراغ او رفت. آنچه اکنون از سوی جامعه زنان مطرح می‌شود طرح بحث شخص‌محور نیست؛ بلکه رساندن صدای جامعه زنان به آقای روحانی است؛ مبنی بر اینکه دیدگاه‌های او بر پایه ایجاد فرصت برابر و بدون حب و بغض برای مردان و زنان در رده‌های بالای مدیریت و به‌طبع آن رده‌های دیگر، شعار نباشد و این از مطالبات به‌حق قشری است که به‌جهت آماری نیمی از جامعه و به‌جهت آثاری همه جامعه‌اند.

نویسنده : فاطمه آجرلو / فعالی سیاسی