بخشندگی و سخاوت
بخشندگی، لذت بخش تر از گیرندگی است.
یکی از قویترین یافتههایی که طی سالها تحقیقات در مورد خوشی و شادی به دست آمده این است که آدم های دهنده، کسانی که فداکار هستند و به دیگران خدمت میکنند، بسیار شادتر از کسانی هستند که این کار را نمیکنند. دو عصب شناس به نامهای جرج مول و جردن از موسسه ملی سلامت اثبات کردند که مراکز لذت مغز؛ یعنی همان مراکزی که در برابر غذا و لذت جنسی واکنش نشان میدهند، وقتی آدم ها به بخشیدن به دیگران فکر میکنند هم از خوشحالی شکفته میشوند. در واقع خداوند مغز شما را طوری ساخته که وقتی چیزی را به کسی میدهید، احساس خیلی خوبی میکند.
مهربانی کردن به دیگران و ایثار، کارهایی نیستند که ما در موردشان تردید کنیم. اگر میخواهید بر شادی خودتان بیفزایید، بخشی از قلب مغز و روح حتی پول خود را برای دیگران صرف کنید. تحقیقات نشان دادهاند وقتی آدمها پولی را به جای خودشان صرف دیگران یا امور خیریه میکنند، برایشان شادی به ارمغان میآورد. بخشش به دیگران، علاوه بر شاد کردن، شما را سلامتتر هم میکند. این برای روحیه، روح و جسم شما خوب است. آدم هایی که به دیگران کمک میکنند، استرس، اضطراب و افسردگی کمتری دارند.
در ابتدا از روی ایمان ببخشید؛ یعنی اصل بخشیدن به خداوند است و اینکه قبل از همه به او بدهیم منظور در راه خدا خرج کردن است و این همان ایمان و نیت است که الهی باشد تا مراتب سپاست را به او نشان داده باشی و آن موقع میبینیم که وقتی به کار بخشیدن ادامه میدهیم، ثمرات افزایش شادی از جهات بسیار مختلف گسترده میشوند. یکی از بهترین ساختارهای شادی در زندگی، این است که به خداوند ببخشیم و قبل از همه در راه او بدهیم. مطمئن باشید که آزادانه میبخشید و آن را از صمیم قلب تصمیمش را گرفتهاید؛ زیرا که خداوند بخشندگانی را دوست دارد که شادمانه میبخشند.
نویسنده : مرضیه ربیعی