حکمت سیزدهم نهج البلاغه : شکر، راه تداوم نعمت ها

حکمت 13 نهج البلاغه : شکر، راه تداوم نعمت ها . روش استفاده از نعمت ها (اخلاقى ، معنوى)

وَ قَالَ إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ .

چون نشانه هاى نعمت برتوآشكار شد، با ناسپاسى باقی نعمت‌ها را از خود دور نسازيد.

حکمت 13 نهج البلاغه :  شکر، راه تداوم نعمت ها . روش استفاده از نعمت ها (اخلاقى ، معنوى)

امام در این گفتار فرموده اند، براي تداوم و بقای نعمت های پروردگار متعال باید شکر آن را به جای آورید و از ناشکری به دلیل پیامدهای منفی و ناگوار آن بر حذر باشید.

زمانی که دریچه نعمات کم‌کم باز و بر ما وارد شد، وظیفه ی انسان باهوش این است که با (شکر نعمت)،، به استقبال آن برود تا تمام آنچه صلاحش بوده برایش تداوم و تکاثر پیدا کند.

شکر گذاری معمولا به 3 صورت است.

1_ قلبی (انسان قلباً، راضی و خشنود و شاکر از نعمات الهی باشد)

2_ زبانی ( آنچه شکر و خشنودی در قلب اوست را بر زبانش ساری و جاری کند)

3_ عملي ( از نعمت های خداوند به بهترین شکل ممکن استفاده کند و اسراف نکند)

مثلاً ؛ شکر نعمتِ « هوش و عقل و علوم ذاتی» اولا:عمل کردن به آن است ثانیا: آموزش و انتقال آن به دیگران، برای ارتقای بشریت است.

یا شکر نعمتِ «مال و ثروت»، استفاده صحیح از آن، در راه خدا و کمک به نیازمندان است.

و اگر به غیر از این باشد و ناسپاسی شود بر نعمت‌ها، از آنها گرفته می‌شود

شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند

این حکمت برگرفته از قرآن مجید آیه شریفه 7 سوره ابراهیم است؛

«به خاطر بیاورید زمانی که پروردگارت اعلام کرد اگر سپاس نعمت به جای آورید، من نیز نعمت های خویش را بر شما زیاد می کنم و اگر ناشکری کردید بدانید دچار مجازاتی شدید خواهید شد»

مجله زندگی سالم / فایل صوتی شرح و ترجمه حکمت های نهج البلاغه