درمان شبکیه جداشده از چشم

جداشدن شبکیه از چشم بیماری خطرناکی است که با اختراع یک ماده زیستی جدید توسط محققان نیوزلندی امید به درمان آن افزایش یافته است.

جداشدن شبکیه از چشم بیماری خطرناکی است که با اختراع یک ماده زیستی جدید توسط محققان نیوزلندی امید به درمان آن افزایش یافته است. این فرایند باعث جداشدن شبکیه از بافت کورئید پشت چشم می شود. نتیجه این امر کاهش بینایی انسان است.

این ماده زیستی پلیمری می‌تواند به عنوان یک جایگزین طبیعی شیشه ای عمل کند و فاصله میان عنبیه تا بافت کورئید را پر کند و جلوی کاهش بینایی را بگیرد. فشاری که این پلمیر بر روی عنبیه وارد می کند به قرارگیری آن در موقعیت مناسب و حل مشکل بینایی کمک می‌کند.

تا پیش از این برای حل مشکل یادشده از روغن های سیلیکونی یا برخی گازهای خاص استفاده می شد که عملکرد دقیقی نداشتند و گاهی اوقات برای حل مشکلات آنها عمل جراحی مجدد چشم ضروری بود. اما بافت پلیمری جدید چنین مشکلاتی ندارد.

تهیه بافت پلمیری یادشده با استفاده از یک ژل تهیه شده از پلی اتیلن گلیکول، پروپیلن گلیکول و کاپرولاکتون صورت گرفته است. این ماده در دمای محیطی شفاف بوده و ویژگی هایی دقیقا مشابه با بافت کورئید چشم دارد. تزریق این ماده به چشم با سوزن هایی خاص و با یک جراحی ساده صورت می گیرد. ماده یادشده فعلا با موفقیت بر روی چشم خرگوش ها استفاده شده است.