روش صحیح طناب زدن
حرکت ورزشی طناب زدن و روش اجرای صحیح آن
طناب زدن فعالیتی ساده و آسان است که برای تناسب اندام عالی بوده و شما میتوانید آن را تقریبا در هر جایی انجام دهید. در این مقاله با روش صحیح طناب زدن آشنا خواهیم شد تا در عین اینکه بهترین نتیجه را از این ورزش میگیرید، از اشتباهات و آسیبهای رایج نیز جلوگیری کنید.
در روش صحیح طناب زدن باید دستها، پاها و زمان بندی مناسب را مورد توجه قرار دهید. همچنین باید توجه داشته باشید که کفش، طناب و سطح مناسبی را برای طناب زدن انتخاب کنید.
نکات اولیه
- طناب مناسبی انتخاب کنید: مبتدیان بهتر است از طناب مهرهای (beaded rope) یا طناب لیکوریک استفاده کنند. این طنابها ارزان و با دوام هستند.
- اندازه طناب را تعیین کنید: از آنجایی که برای مبتدیان، سرعت، هدف نیست بهتر است یک طناب بلند انتخاب کنید. برای تعیین اندازه طناب روی وسط آن بایستید. پایین دستههای طناب باید به زیر بغل شما برسند.
سطح مناسبی را انتخاب کنید: کفپوشهای چوبی و سفت گزینه مناسبی برای طناب زدن هستند. از طناب زدن روی سطوح بتنی و فرش اجتناب کنید.
روش صحیح طناب زدن
۲) تمرین پا؛ طناب را در پشت خود قرار داده و سپس از روی سر خود رد کنید. با بلند کردن پاشنههای پا، طناب را از زیر پای خود رد کنید. این حرکت را تا زمانی که به راحتی طناب را چرخانده و از زیر پای خود رد کنید، انجام دهید. تکرار و تمرین، کلید یادگیری در هر مهارت فیزیکی است.
در حالی که بدنتان نسبتا صاف است، روی پنجههای خود بپرید. پاشنههای پا نباید زمین را لمس کنند، و آرنجهایتان باید در نزدیکی بدن قرار بگیرند زمانی که با مچ دست، نه بازوها، طناب میزنید. این کار را به مدت چند دقیقه انجام دهید.
اشتباهات رایج
استفاده بیش از حد از بازو به جای مچ دست: از بازوهای خود برای چرخش طناب استفاده نکنید. در عوض از مچ دستهای خود استفاده کنید. دستهای شما باید در نزدیک و جلوی استخوانهای لگنتان قرار بگیرد در حالی که مچ دست، عمده کار را انجام میدهد.
پرش به صورت خمیده: شما باید به طور مستقیم بالا و پایین بپرید در حالی که کفل و عضلات پشت ران، ضربه را به خود جذب میکنند. توجه داشته باشید که شانههای تان باید به عقب و پایین کمرتان کمی قوس داشته باشد. بزرگترین اشتباه اکثر افراد این است که به جلو خم شده و شانههای خود را خم میکنند. این کار تنها در رقابتهای سرعتی مجاز است (انجام ۶ الی ۷ پرش در ثانیه) که در آن شرکت کننده برای کوتاهتر کردن مسیر طناب، نیاز دارد به جلو خم شود.
پرش بیش از حد به سمت بالا: تنها چند سانتیمتر از زمین فاصله بگیرید. قطر طناب بیش از ۵ میلیمتر نیست، بنابراین نیاز ندارید که پرش و جهش بزرگی انجام دهید. به طور کلی طناب زدن را باید فعالیتی با شدت و ضربه کم در نظر بگیرید.
جهش دوتایی: جهش دوتایی (جایی که بین هر چرخش طناب، فرد دو بار میپرد) عادت بدی است. سرعت طناب را بالا ببرید و خود را مجبور کنید که یک بار بپرید.
کلام آخر
منبع : ستاره