فیلم هیس!… زنگ خطری برای توجه والدین به فرزندانشان

پوران درخشنده در نشست نقش والدین در(پیشگیری از آسیب‌های نوجوانان با محوریت فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند»)، افزود: به عنوان فیلمساز معتقدم که نباید تنها برای سرگرمی فیلم بسازیم؛ بلکه سینما رسالت مهم‌تری از سرگرمی دارد و آن، برخورداری از پیام است.

 

وی در ادامه گفت: در جامعه شاهد آن هستیم که دختر و پسر بنا به نیازهای خود با یکدیگر ازدواج می‌کنند و هیچ برنامه‌ای برای پرورش و آموزش فرزندان خود ندارند و فکر نمی‌کنند که باید برای او وقت بگذارند و با بروز مشکلات بین زن و شوهر، آنان از یکدیگر جدا می‌شوند. در این شرایط کودک بین پدر و مادر سرگردان می‌شود و نمی‌تواند تکیه‌گاهی داشته باشد و این شرایط بخشی از زندگی بسیاری از زوجین است.

 

کارگردان فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» اظهارکرد: نباید شرایط به گونه‌ای باشد که کودک نتواند خصوصی‌ترین مطالب زندگی خود را به والدین بگوید. آنان باید اولین دوست فرزند خود باشند.

 

درخشنده با بیان اینکه فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» بر اساس تحقیقات ساخته شده است، اظهار کرد: من با 700 نفر در این زمینه مصاحبه کردم و بر اساس آن فیلم را ساختم.

 

وی تاکید کرد: اگر به وظایف خود به درستی عمل کنیم و وقت کافی برای فرزندانمان بگذاریم،‌ مشکلی به وجود نمی‌آید. اما در جامعه ما همه می‌خواهند پنهان کاری کنند. در فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» مادر خانواده منزلتی (با بازی شیرین بینا) قصد دارد که مشکل کودک خود را بیان کند، ولی پدر خانواده (با بازی امیر آقایی) مانع زن می‌شود.

 

درخشنده با تاکید بر ضرورت حمایت عاطفی کودکان، اظهار کرد: آنان بدون حمایت عاطفی در آینده نمی‌توانند به موفقیت دست یابند. در حال حاضر خانواده‌ها، مربی مهدهای کودک‌ و … به آموزش نیاز دارند تا کمتر شاهد اتفاقاتی مانند تجاوز جنسی به کودکان باشیم.

 

فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» زنگ خطری برای توجه والدین به فرزندانشان

 

کارگردان فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» در پاسخ به این پرسش که چرا تاکنون به این معضل نپرداخته بودید؟ اظهار کرد: باید در سال 68 معضل تجاوز جنسی به کودکان را مطرح می‌کردم، اما چون زمان طرح این موضوع فرا نرسیده بود، آن را به تصویر نکشیدم، ولی در شرایط کنونی وظیفه خود می‌دانستم که به این موضوع بپردازم. درواقع «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» زنگ خطر کوچکی بود تا والدین به فرزندان خود توجه بیشتری کنند. چرا که خانواده از جایگاه رفیعی برخوردار است و بر کودک تاثیر زیادی می‌گذارد.

 

وی با اشاره به برخورد برخی معلمان با کودکان،‌ تصریح کرد: این افراد عاشق کار خود نیستند و تنها گچ و تخته سیاه را می‌شناسند و شرایطی را فراهم نمی‌کنند که کودک در بحث‌های کلاسی مشارکت کند و حتی اگر کودکی با معلم خود درد و دل کند، او به گونه‌ای مشکل دانش‌آموز را به والدینش انتقال می‌دهد که باعث می‌شود آنان از یکدیگر بیشتر دور شوند و این اتفاق از ارائه نشدن آموزش‌های صحیح به معلم نشأت می‌گیرد.

 

درخشنده درباره علت انتخاب موضوع تجاوز جنسی کودکان برای ساخت فیلم ««هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» زنگ خطر کوچکی بود تا والدین به فرزندان خود توجه بیشتری» اظهار کرد: چون در کنار مردم زندگی و حوادث را دنبال می‌کنم، نمی‌توانم نسبت به چنین موضوعاتی بی‌تفاوت باشم. البته بچه‌ها دغدغه اصلی من هستند و من با همین دغدغه این فیلم را ساخته‌ام.

 

وی درباره پرداخت سطحی به موضوع تجاوز جنسی به کودکان، گفت: با وجود آنکه بیش از 700 مصاحبه در مرحله تحقیق انجام داده بودم، ولی اجازه ندارم هر مسئله‌ای را بیان کنم و حتی با این فیلم خیلی مسائل را به جان خریدم. سه نکته از فیلم باید ممیزی می‌شد، صحنه آزار جنسی، نام فیلم و پیدا شدن برادر مجرم. ولی من مقاومت کردم و این موارد در فیلم باقی ماند.

 

درخشنده در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا این فیلم به نظر شما باید برای همه دانش‌آموزان کشور و والدینشان به نمایش درآید؟ گفت: این موضوع بستگی به نظر وزیر آموزش و پرورش دارد.