نداشتن شغل علت 80 درصد فقر در کشور(Poverty and unemployment)

نداشتن شغل علت 80 درصد فقر در کشور(Poverty and unemployment)

ویرانگر مثل بیکاری

زن که گرفتم، کارمند یک شرکت خصوصی بودم.دو ماه بود که سر خانه و زندگیمان رفته بودیم که شرکتمان منحل شد و بیکار شدم.شش ماه خانه نشین شدم تا توانستم دوباره کار پیدا کنم.در این مدت، زندگی مشترکمان داشت از هم می پاشید.نه پولی داشتم و نه اعصاب آرامی و مدام با همسرم جر و بحث می کردم.حالا هم اگرچه شغل خوبی ندارم و حقوقم پایین است، از ترس بیکار شدن، هرچه کارفرما می گوید، قبول می کنم و با داشتن مدرک لیسانس، مثل یک کارگر کار می کنم.

بیکاری پدیده ای خانمان برانداز است و اثرات مادی و غیرمادی آن، نه تنها فرد بیکار که تمامی پیکره جامعه را در خود می گیرد و بنابراین هیچکس و بالاخص مسئولان و دست اندرکاران مربوطه اجازه ندارند از کنار این معضل بگذرند و دم بر نیاورند. آخرین صحبت ها و آمارهای ارائه شده و یا برآورد شده در سال 1395 (29/9/95) گویای آن است که با توجه به وضعیت مراکز متعدد آموزش عالی و غیرعالی، سالیانه چیزی حدود 800 هزار نفر فارغ التحصیل بیکار خواهیم داشت و معلوم نیست که چه برنامه ای برای این افراد داریم.

بیکاری، پدیده ای مشکل آفرین و اجتماعی

بیکاری همچون دیگر پدیده های ویرانگر و مشکل آفرین اجتماعی، پیامدها و اثرات خاص خود را دارد. در یک نگاه کلی اثرات بیکاری شامل تاثیرات مادی و تاثیرات معنوی زیادی است، از جمله مهم ترین اثرات مادی، بی درآمدی است و از جمله مهم‌ترین اثرات معنوی یأس و حس بیهودگی است؛ در این میان بررسی و محاسبه اثرات مادی، راحت تر از تفسیر و تعبیر موارد معنوی و محتوایی است؛ بین فقر، بیکاری و خبایت (خودکشی و دیگرآزاری) ارتباط نزدیک و دو سویه قرار دارد، افزایش هر کدام، مستقیما سبب افزایش دیگری می شود و در این میان آنچه از همه قابل تاکیدتر است، موضوع بیکاری است؛ زیرا فقر و خبایت، بر ستون های بیکاری استوارند. بررسی های به عمل آمده در ایران، گویای آن است که بیش از 60 درصد خودکشی ها، به طور مستقیم با بیکاری مرتبط است؛ ضمن آنکه می توان حتی تا 80 درصد بی چیزی و فقر در جامعه را به بیکاری منتسب کرد و در این میان بحث فرار مغزها که در بین جوانان تحصیلکرده و نخبه از واگیری و شدت خاصی برخوردار شده نیز به نبودن بازارکار و فرصت های شغلی و بیکاری مربوط است. بر اساس گزارشی، به نظر می رسد سالیانه به طور متوسط بین 150 تا 160 هزار نفر از نخبگان و تحصیلکردگان به امید کار بهتر، آینده درخشان تر و اطمینان بیشتر، کشور خود را ترک می کنند. جامعه شناسان معتقدند رد پای محکم بیکاری در تمامی معضلات اجتماعی جامعه ما قابل مشاهده است؛ بالا رفتن سن ازدواج، افزایش آمار طلاق و گسترش خودکشی و چاقوکشی، گسترش افسردگی ها، اعتیاد و مهاجرت و…از جمله این موارد  است.

آمارها چه می گویند؟

آمار منتشره از جانب مرکز آمار ایران نشان می دهد که طی سال های اخیر، چیزی بیش از 000/500/2 نفر بیکارند، سرخوردگی های ناشی از بیکاری، کاهش و کمی فضای نشاط اجتماعی از جمله مواردی اند که با جمعیت جوان و خواهان نشاط در مغایرت هستند، ضمن آنکه گزارش مربوط به مرکز آمار ایران نشان می دهد که طی یکی یا حداکثر دو سال دیگر، این تعداد به 000/500/3 تا 000/000/4 نفر خواهد رسید. بنابراین نیاز است که هرچه سریع‌تر و برنامه ریزی شده تر، نسبت به مطالعه و انتخاب راه حل های قانع کننده اقدام به عمل آید. از جمله: بررسی و اصلاح ساختار اجتماعی، بررسی و اصلاح ساختار اقتصادی و مالی،بررسی و اصلاح قوانین کار و تامین اجتماعی، برنامه ریزی آگاهانه و همه جانبه جهت افزایش ساخت و ساز مسکن، تاکید بر توسعه فعالیت های عمرانی، توجه به بحث کارآفرینی و ایجاد مشاغل موثر،توجه به تولید کالای با کیفیت داخلی و جلوگیری از قاچاق کالا مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

سید مسعود مدنی – دفتر روزنامه نسل فردا