همه چیز در خصوص گرمازدگی
گرمازدگی ( علائم و درمان گرمازدگی ) | گرمازدگی جدی‌ترین شکل آسیب گرمایی است و به عنوان یک وضعیت اضطراری پزشکی در نظر گرفته می‌شود.
گرمازدگی می‌تواند موجب مرگ یا آسیب دیدگی مغز و سایر اندام‌های داخلی بدن انسان شود. گرچه گرمازدگی به طور عمده افراد بالای 50 سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، افراد دیگر، به ویژه ورزشکاران جوان سالم نیز می‌توانند تحت تاثیر این شرایط قرار بگیرند.
گرمازدگی اغلب به صورت شرایطی پیشرونده از بیماری‌های خفیف‌تر مرتبط با گرما مانند کرامپ‌های گرمایی، سنکوپ (غش کردن) گرمایی، و خستگی گرمایی شکل می‌گیرد. با این وجود، گرمازدگی می‌تواند حتی بدون هیچ گونه نشانه‌ای از آسیب گرمایی نیز آغاز شود.
گرمازدگی به واسطه قرار گرفتن طولانی مدت در برابر دماهای بالا به طور معمول در ترکیب با کم آبی بدن رخ می‌دهد که به نارسایی سیستم کنترل دمای بدن منجر می‌شود.
در تعریف پزشکی، گرمازدگی شامل افزایش دمای بخش مرکزی بدن به بیش از 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) پس از قرار گرفتن در معرض دماهای بالا می‌شود همراه با عوارضی است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌کنند. از دیگر علائم شایع می‌توان به حالت تهوع، تشنج، سردرگمی، ناهماهنگی، و گاهی اوقات از دست دادن هوشیاری یا کما اشاره کرد.
علائم گرمازدگی
همان گونه که در بالا اشاره شد، علامت مشخص گرمازدگی دمای بیش از 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) بخش مرکزی بدن است. اما غش کردن ممکن است نخستین نشانه گرمازدگی باشد.
علائم و پیشگیری از گرمازدگی
از دیگر علائم گرمازدگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سردرد ضربان دار
- سرگیجه و سبکی سر
- عدم تعریق به رغم گرما
- قرمزی، داغی و خشکی پوست
- ضعف ماهیچه یا کرامپ ها
- حالت تهوع و استفراغ
- ضربان قلب سریع که ممکن است قوی یا ضعیف باشد
- تنفس سریع و کم عمق
- تغییرات رفتاری مانند سردرگمی، ناهماهنگی، تلوتلو خوردن
- تشنج
- از دست دادن هوشیاری
کمک های اولیه برای گرمازدگی
اگر مشکوک هستید که فردی به گرمازدگی مبتلا شده است، بلافاصله با مرکز فوریت‌های پزشکی (115) تماس گرفته یا فرد را به یک بیمارستان منتقل کنید. هر گونه تاخیر در دریافت کمک پزشکی می‌تواند باعث مرگ شود.
اگر در انتظار رسیدن ماموران اورژانس هستید، کمک‌های اولیه را آغاز کنید. فرد را به محیطی با تهویه مطبوع مناسب منتقل کنید یا حداقل وی را در مکان سایه و خنک قرار داده و لباس‌های اضافه را از تن او درآورید.
در صورت امکان، دمای بخش مرکزی بدن فرد را اندازه‌گیری کنید و کمک‌های اولیه برای کاهش دما به 101 تا 102 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) را آغاز کنید. اگر دماسنج ندارید، در آغاز کمک‌های اولیه تامل نکنید.
عوامل خطرآفرین برای گرمازدگی
افراد مسن که در خانه‌هایی با تهویه مطبوع نامناسب یا جریان هوای ناکافی زندگی می‌کنند بیشتر در معرض گرمازدگی قرار می‌گیرند. همچنین، افراد در هر سنی در صورت عدم مصرف آب کافی یا ابتلا به یک بیماری می‌توانند دچار گرمازدگی شوند.
از دیگر عوامل خطرآفرین مرتبط با بیماری مرتبط با گرما می توان به موارد زیر اشاره کرد:
سن. به طور خاص، نوزادان و کودکان تا 4 سال، و بزرگسالان بالای 56 سال نسبت به گرمازدگی آسیب‌پذیر هستند زیرا آرام‌تر از افراد دیگر با گرما سازگار می‌شوند.
شرایط سلامت. افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی، ریوی، یا کلیوی، چاقی یا اضافه وزن، فشار خون بالا، دیابت، بیماری روانی، کم خونی داسی شکل، آفتاب سوختگی، و هر شرایطی که موجب تب شود، در معرض خطر بیشتری برای گرمازدگی قرار دارند.
داروها. از این جمله می‌توان به آنتی هیستامین‌ها، داروهای رژیم لاغری، داروهای ادرارآور، داروهای آرام بخش، داروهای مسکن، محرک‌ها، داروهای تشنج، داروهای قلب و فشار خون، مانند مسدودکننده‌های بتا و رگ بندها، و داروهای بیماری‌های روانی، مانند ضد افسردگی‌ها و داروهای ضد روان‌پریشی اشاره کرد.
دیابت. افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر بیشتری برای مراجعه به بخش اورژانس، بستری شدن در بیمارستان، و مرگ ناشی از بیماری مرتبط با گرما قرار دارند و ممکن است خطر این شرایط طی امواج گرما را نادیده بگیرند.
پیشگیری از گرمازدگی
زمانی که شاخص گرما بالا است، باقی ماندن در محیطی یا تهویه مطبوع مناسب بهترین اقدام محسوب می‌شود. اگر باید در فضای آزاد حضور داشته باشید، با مد نظر قرار دادن برخی اقدامات می‌توانید از گرمازدگی پیشگیری کنید که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پوشیدن لباس‌های سبک، گشاد و رنگ روشن به همراه یک کلاه مناسب، مانند کلاه‌های حصیری
- استفاده از محصولات ضد آفتاب با SPF 30 یا بیشتر
- نوشیدن مایعات فراوان. برای پیشگیری از کم آبی بدن به طور کلی نوشیدن هشت لیوان آب، آبمیوه یا آب سبزی در روز توصیه شده است.
- اقدامات احتیاطی بیشتر هنگام ورزش یا کار در فضای آزاد را مد نظر قرار دهید. توصیه کلی مصرف 24 اونس مایع (حدود سه لیوان) دو ساعت پیش از ورزش و مصرف 8 اونس (یک لیوان) آب یا نوشیدنی ورزشی درست پیش از انجام ورزش است. طی انجام ورزش نیز شما باید هر 20 دقیقه 8 اونس (یک لیوان) آب دیگر مصرف کنید، حتی اگر احساس تشنگی نمی‌کنید.
- فعالیت‌های فضای آزاد خود را دوباره برنامه‌ریزی کرده یا لغو کنید. در صورت امکان حضور خود در فضای آزاد را برای زمان‌های خنک‌تر روز، مانند اوایل روز یا پس از غروب خورشید، برنامه‌ریزی کنید.
دسترسی به منبع : Heat Stroke: Symptoms and Treatmen
