ژن درمانی پس از سکته مغزی

پژوهش جدیدی که در “دانشگاه کالیفرنیای جنوبی”(USC) انجام شده، نشان می‌دهد که شاید روزی، یک روش درمانی بتواند به مغز کمک کند که پس از سکته از عهده ترمیم خود برآید و حتی از آسیب‌های احتمالی پس از آن نیز پیشگیری کند.

هنگامی که فردی سکته می‌کند، مغز او با ملتهب شدن واکنش نشان می‌دهد. سپس، ناحیه آسیب‌دیده گسترش می‌یابد و این موضوع به ناتوانی فرد می‌انجامد. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در بررسی جدیدی، یک ژن اصلی را معرفی کردند که با التهاب مغز در ارتباط است و می‌توان از آن برای بهبودی مغز استفاده کرد.

این ژن موسوم به “TRIM9″، در مغزهای جوان فراوان است اما با افزایش سن، تا اندازه قابل توجهی کاهش می‌یابد و خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد. پژوهشگران در بررسی مدل‌های آزمایشگاهی دریافتند مغزهای مسن‌تری که سطح TRIM9 در آنها پایین‌تر است، تورم بیشتری دارند و امکان بروز سکته نیز در آنها بیشتر است اما هنگامی که پژوهشگران برای انتقال TRIM9 به مغز آسیب‌دیده، از یک ویروس بی‌خطر استفاده کردند، تورم مغز به شکل قابل توجهی کاهش یافت و به بهبود مغز منجر شد.

“جائه جونگ”(Jae Jung)، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: نمی‌توان گفت که ژن‌درمانی با کمک انتقال ویروس می‌تواند به یک روش درمانی مطمئن برای سکته و مشکلاتی از این دست تبدیل شود. این روش، بسیار آهسته صورت می‌گیرد؛ در حالی که درمان سکته باید طی ۳۰ دقیقه تا یک ساعت نخست صورت گیرد.

وی افزود: مرحله بعد پژوهش ما، شناسایی ماهیت و عملکرد دقیق بیان ژن TRIM9 است. شاید راهی برایفعالسازی ژن TRIM99 بلافاصله پس از سکته وجود داشته باشد تا به وسیله آن بتوان درمان را دقیقاً در زمان مناسب آغاز کرد.

جونگ ادامه داد: همه التهاب‌ها برای مغز مضر نیستند. التهاب، نقش مهمی در مبارزه با عفونت دارد و می‌تواند بافت مرده را مشخص کند اما در صورت طولانی شدن می‌تواند به از بین رفتن نورون‌ها و آسیب دیدن رگ‌های خونی مغز منجر شود.

این پژوهش، در مجله “Cell Reports” به چاپ رسید.