آیا واقعا داروی خارجی باکیفیت‌تر از داروی ایرانی است ؟ (به‌همراه ویدئو گفتگو)

داروی خارجی یا ایرانی ؟

یکی از دوراهی هایی که همواره بیماران برسر آن قرار می گیرند، موضوع داروی خارجی و ایرانی است. کما اینکه اغلب پزشکان نیز بعد از اینکه نسخه بیمار را می نویسند، به نوعی به بیمار تفهیم می کنند که اگر نوع خارجیش را مصرف کنی بهتر اثر می کند و زودتر بهبود می یابی. اینجاست که فرد برای انتخاب دارو، حتی در زمان ها و موارد دیگر نیز دچار شک و تردید می شود. این موضوعی است که همواره شایع بوده و مورد پرسش بسیاری از بیماران است. دکتر محمدرضا دُری، دبیرانجمن داروسازان ایران در گفتگو با زندگی سالم دراین باره توضیحاتی را ارائه می‌دهند:

امروزه یکی از سوالاتی که نزد مردم مطرح است این است که وقتی به داروخانه یا پزشک مراجعه می کنیم از ما می پرسد “خارجیش را بدهم یا ایرانیش را؟”

بعضا مانند سایر محصولات، به نظرمان می رسد که نوع خارجیش بهتر از ایرانیش است و خب بعضا نوع خارجی گران تر هم هست، درواقع باید پول و هزینه بیشتری برای خرید آن اختصاص بدهیم.

 آیا داروهای ایرانی که مشابه خارجی دارند تفاوتی دارند یا خیر؟

دربسیاری از موارد قاطعانه بگویم که اینگونه نیست اما، صحبت من راجع آن داروهایی است که برایمان مسجل است و بعضا از بیماران هم می شنویم که نوع خارجی این دارو تاثیر بیشتری داشته و راضی تر بودیم.

اما آیا نظام دارویی ما از بالابردن کیفیت فراورده های دارویی عاجز است؟ یقینا اینگونه نیست.

درحقیقت آنچه که درنظام دارویی ما از نظر علوم مرتبط وجود دارد این است که ما امروزه می توانیم درکارخانجات و صنعت داروسازیمان بهترین محصولات را با کیفیت بسیار عالی تولید کنیم. اما چرا دربعضی از محصولات این اتفاق نمی افتاد یا کمتر اتفاق می افتد؟. حقیقتا وقتی ما دربُعد کیفیت وارد می شویم مانند سایر محصولات است که با ارتقاء کیفیت هزینه هایش هم افزایش می یابد.

درواقع اگر امروز می خواهیم محصول با کیفیت تری تولید کنیم باید هزینه اش هم پرداخت شود. ولی باز این پرسش مطرح می شود که آیا باید این از جیب مردم پرداخت شود؟

قطعا جواب منفی است.

یکی از چالش های اصلی که ما در نظام قیمت گذاری دارو داریم، اشتباه بزرگی است که مدام تکرار می شود. متاسفانه دولت به عنوان بزرگترین خریدار دارو در نظام درمانی کشور خواسته یا ناخواسته جلوی افزایش کیفیت محصولات دارویی را گرفته است.

دولت با ایجاد سیستم قیمت گذاری دستوری خودش، مانع از بهبود کیفیت داروهای داخلی شده است. یعنی متاسفانه دولت قیمت یک محصول را درستاد تنظیم بازار خودش که معمولا هم نمایندگان بیمه در آن جا حضور دارند و کارشناسی می کنند، متاسفانه بعضا با افزایش قیمت ها مخالفت می کند. درنتیجه کارخانجات داروسازی ما نمی توانند آنچنان که باید و شاید محصولات تولیدی خودشان را به سمت ارتقاء کیفیت پیش ببرند و خب این یک چالش اساسی است.

بنابراین بعضا در نظام دارویی کشور حداقل های استانداردهای تولید دارو را مشاهده می کنیم، درحالی که می توانیم این جایگاه را به شدت ارتقاء بدهیم و امروز نظام دارویی کشورمان بتواند جزو چند کشور اول دنیا در بحث کیفیت دارو باشد، همچنان که دربحث کمیت دارو جزو رتبه های اول دنیاست. درواقع نباید کیفیت دارو را فدای قیمت گذاری دستوری کرد و درحقیقت باید این موضوع را به دست کارشناسان صنعت دارو بسپاریم.

دریاوفایی