به بهانه تحریم با جان بیماران بازی نکنید (بههمراه ویدئو گفتگو)
داروی بیماران خاص، تحریم و بازی با جان بیماران
بیمارستان و دارو، موضوعی که هرروز اوضاعش پیچیده تر می شود. عمق این وخامت را می توان به راحتی در بخش های بستری و داروخانه ها خصوصا در مراکز درمانی بیماری های خاص مشاهده کرد. بیمارانی که در گوشه ای از تخت بیمارستان در خود فرو رفته اند و شاید روزهای پی درپی بدون دریافت دارو، با دردشان دست و پنجه نرم می کنند و همراهانی که نسخه به دست، بغض آلود و سرگردان به دنبال تهیه دارویی هستند که پزشک تجویز کرده است.
اما، با توجه به اینکه داروخانه بیمارستان های خاص هرکدام سهمیه ای دارند و موظف به تامین داروی بیماران بستری خود هستند چرا اغلب پاسخشان این است” تحریم است، دارو نداریم، بروید آزاد تهیه کنید”.
آیا چنین بهانه هایی برای بازی با جان بیماران پذیرفته است؟ این موضوع را با محمد علی محسنی بندپی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی مطرح کردیم، او دراین باره به زندگی سالم توضیح داد:
داروهای تگ دار بیماران خاص
داروی بیماران خاص داروهای تگ دار هستند، بیماران خاص ما هم ریجستر شده هستند، داروها به نام این بیماران است، چه بیماران هموفیلی باشند چه پیوند کلیه یا بیماران خاص دیگر. لذا این داروها به نام این ها دربیمارستان های دولتی درداروخانه ها ارسال می شود و همراه با کد ملی باید این داروها به بیماران تحویل داده شود.
اگر می بینیم این داروها بعضا از جای دیگر سردرمی آورند یا به تعداد کافی به بیماران داده نمی شود، متاسفانه شفاف بگویم که نظارت مجلس و دولت بر توزیع داروها ضعیف است. این داروها برای فرد خاصی که مبتلا به بیماری خاصی هست ارسال شده و باید به دست خود فرد برسد.
عملا وقتی می بینید داروهایی در جای خودش دیده نمی شود و در داروخانه های بغل دستی و بعضا در بازار سیاه یا جاهای دیگر یافت می شود، نشان دهنده این است که زنجیره تامین دارو برای بیماران ما از مسیر اصلی خودش خارج شده، که شاید اگر این دارو برای افراد عادی بود آسیبش بسیار کمتر بود. اگرچه هربیماری واقعا جایگاهش قابل احترام است ولی عدم دریافت دارو برای بیماران خاص ممکن است جانشان را به طور جدی تهدید کند و شرایط زندگی را برای این ها بسیار تلخ کند که درهمین جا از دولت و وزیر بهداشت معاون وزیر و رییس سازمان غذا و داروی کشور به طور جد می خواهم که با دقت بیشتری به توزیع دارو بپردازند.
اینکه تحریم بر داروها تاثیر دارند اصلا جای تردید نیست ولی همین تعداد اندک دارو را اگر در کانال اصلی خودش توزیع کنیم قطعا نمی توانیم قصور خودمان را در نظارت، به گردن تحریم بیندازیم و شاید تحریم بهانه ای بیش نباشد.
اگر فردی دربیمارستان خاص بستری شده، و این بیمار جزو بیمار خاص رجیستر شده باشد و مربوط به همان منطقه باشد هیچ عذری برای اینکه بیمار را سرگردان کنند قبول نیست. باید مراقب باشیم که داروها از کانال اصلی خودشان خارج نشوند و بعد به قیمت چندین برابری به همان بیمار که به شدت نیازمند آن داروست به فروش برسد.
دریا وفایی