تفاوت تصویر در آینه و عکس

نمی‌خواهیم بگوییم که تنها دروغگو دوربین است چون آینه هم به همان اندازه مقصر است. یکی از دلایل آن هم این است که تصویرتان را بر هم می‌زند. آن چیزی که شما از خودتان می‌بینید، دقیقاً متضاد چیزی است که به نظر دیگران می‌آیید. این یک برعکس‌سازی چشمی است و وقتی آن را می‌بینید اذیتتان نمی‌کند اما تصویر بدنی ایجاد می‌کند که ذاتاً اشتباه است.

مهمتر از هر چیز، مشکل پرسپکتیو (چشم‌انداز) است، آدمها نزدیک به آینه می‌ایستند اما خود کاملشان را می‌بینند. این پرسپکتیو معقولی ایجاد می‌کند اما خیلی خاص است: این چشم‌انداز فردی است که نزدیکتان ایستاده است، چشم‌ها نسبتاً به سرتان نزدیک‌تر از پاهایتان هستند. این چشم‌انداز فردی است که با او صحبت می‌کنید نه یک عکاس. طور دیگری که از یک متری به نظر می‌رسید به این معنی نیست که از ۱۵ متری هم همانطور به نظر می‌رسید.

مقصر خودتان هستید

فیزیک لنزها و آینه‌ها راهکارهایی برای مشکلات خاص ارائه می‌دهد. اما این توضیحات، مرموز بودنِ مرتبط‌تری درمورد عکاسی را نشان نمی‌دهد. حس غیرطبیعی بودن دارد. حسی است که چیزی در آن تصویر خودتان در عکس بی‌اندازه متفاوت از تصویرتان در آینه است.

به عمل نگاه کردن در آینه فکر کنید. به طرز شگفت‌آوری محدود است. خیلی وقت‌ها دوست دارید می‌توانستید پشت سرتان را ببینید اما نمی‌توانید. برای خودتان ژست می‌گیرید تا بتوانید جذاب‌ترین ظاهر خودتان را پیدا کنید. چربی‌هایتان را زیر لباس‌ها پنهان می‌کنید و با یک چرخش یا خم کردن سر، یک ویژگی صورتتان که دوست ندارید را از دید پنهان می‌کنید.

بقیه آدمها، ازجمله عکاسان، این نسخه از شما را نمی‌بینند. آنها نسخه‌ای از شما را می‌بینند که اصلاً نمی‌شناسید و بسیار برایتان بیگانه است. مثل همان تنفری است که افراد از صدای ضبط‌شده خودشان دارند چون می‌دانیم که آن لحن خارجی احمقانه‌ای که می‌شنویم همانی است که دیگران از ما می‌شنوند. در عکس‌ها هم ما خود را در حالت‌ها و حرکت‌های مختلف می‌بینیم. ممکن است لنز دوربین شکل شما را تغییر دهد اما این عکس‌های ناراحت‌کننده نسبت به آنچه که در اینه از خودتان مشاهده می‌کنید، به واقعیت نزدیک‌تر هستند.

منبع : مجله اینترنتی دلگرم