معرفی کتاب مالوی نوشته ساموئل بکت
داستان مالوی نوشته بکت
داستان «مالوی» به نویسندگی ساموئل بکت شخصیت مالیخولیایی را ترسیم می‌کند که در آن نویسنده به نبوغ خود می‌بالد و با توجه به دایره واژگان خواننده را به بازی با کلمات دعوت می‌کند. همه آنچه هنر می‌خواهد بگوید در یک جمله و بعضاً در یک کلمه خلاصه می‌شود اما همه آثار به جای مانده از بکت موضع خود را با اثر و مخاطب مشخص نمی‌کند؛ به طوری که مخطاب پس از مطالعه اولین پاراگراف‌های داستان به دیوانه بودن نویسنده اعتراف خواهد کرد. اما درحقیقت این گونه نیست کما اینکه شخصیت مالوی در داستان دیگری از همین نویسنده به نام «ننامیدنی» گنجانده می‌شود و ما به حقیقتی در مورد این نویسنده می‌رسیم که وی اسکیزوفرنی تخیلات خود را در قالب یک نثر پیچیده به صورت کاملاً هوشمندانه به مخاطب ارائه داده است.
وجوه انقلابی فراوان در داستان های بکت
از طرف دیگری اگر ما خود را یک خواننده حرفه‌ای داستان بدانیم با این پدیده دراماتیک در داستان‌های بکت برخورد می‌کنیم که تعلیق، موقعیت، زمان و مکان داستان از زبان راوی روایت می‌شود اما آنچه باعث پدیدار شدن چنین مؤلفه‌های اصلی در اصول نویسندگی می‌شود ایجاد حساسیت و بحران در منطقه ذهنی خواننده است. بارها و بارها نام نمایشنامه «در انتظار گودو» اثری فاخر از این نویسنده را شنیده‌ایم و در هنگام رصد اخبار اجراهای مختلف با اقتباس‌های گوناگون را از این نمایشنامه مشاهده می‌کنیم، خُب طبیعتاً ساموئل بکت منتزع ترین نویسنده‌ای است که تا به حال جایگاهی در میان نویسندگان غربی کشف کرده و اتفاقاً چنین خصوصیتی است که کارهای وی را تبدیل یک اثر خواندنی برای مخاطب و آموختنی برای هنرجو می‌کند. اما از این تفاسیر و تعارف‌ها که بگذریم به یک شاخصه عجیب در داستان پردازی بکت برمی خوریم که آن وجوه انقلابی فراوان در ساختار و گریز از نقطه مرکزی پیرنگ است؛ این مؤلفه در چنین داستان‌هایی به گونه‌ای پدیدار می‌گردد که ذهن مخاطب همچنان سوژه گذشته را دنبال می‌کند که نا به هنگام با یک موضوع پیچیده و مهم دیگر برخورد می‌کند اما به اندازه‌ای مؤلف در تلفیق مواضع دراماتیک تبحر دارد که هیچ انگیزشی فعلیت موضوع اصلی داستان را به خطر نمی‌اندازد.
معرفی کتاب مرگ در می زند از وودی الن
داستان کتاب استخوان‌های دوست‌داشتنی آلیس زیبولد
کتاب سه‌شنبه‌ها با موری میچ البوم(Mitch Album)
نویسنده : علی رفیعی وردنجانی
