درآمد خوانندگان از کنسرتهای خارج از کشور؟
زمان زیادی از تور بسیار موفق احسان خواجه امیری در آمریکای شمالی نگذشته است. او روزهای آغازین سال 2014 در 7 شهر آمریکا روی صحنه رفت و پس از آن در روزهای پایانی فروردین ماه 93 در 3 شهر کانادا.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،خواننده آهنگ رسمی ایران در جامجهانی تجربه حضور در جامجهانی 2006 آلمان را هم دارد. او آن سال همزمان با بازیهای تیمملی در آلمان روی صحنه رفته بود. اما کنسرتهای خوانندگان داخلی در خارج از کشور از چه زمانی آغاز شد؟ استقبال از آنها چگونه است؟ روند حضور این خوانندگان در کنسرتهای خارج از کشور چگونه است؟ و اساسا میزان بلیتفروشی و درآمد این خوانندگان از کنسرتهای خارجی چقدر است؟
فرهاد؛ پاپ اول
اولینشان «فرهاد مهراد» بود که سال 2001 به آمریکا رفت و کنسرتی برگزار کرد. پیش از فرهاد، گروهها و اساتید موسیقی سنتی ایران در نقاط مختلف دنیا کنسرت برگزار کرده بودند، اما او اولین خواننده پاپی بود که بعد از انقلاب برای اجرای کنسرت به آمریکا سفر کرد. او البته پیش از آن در کلن آلمان هم روی صحنه رفته بود که تصاویر این کنسرت در قالب فیلمی هم منتشر شد.
آریان و محبوبیت در خارج از کشور
آریان را شاید بتوان پدیده موسیقی ایران در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 معرفی کرد. فرهاد مهراد یک خواننده قدیمی و نوستالژیک بود که کنسرتش هم هواداران ویژهای داشت و شبیهاش در لسآنجلس هم نبود اما آریان یک گروه مدرن و جریانساز در موسیقی پاپ بعد از انقلاب بود که به نظر میرسید داخل کشور محبوبیت دارد اما آنها اولین گروه پاپی بودند که به کانادا سفر و تور بزرگ و موفقی را در این کشور برگزار کردند. آریانیها سالها بعد هم به آمریکا و کانادا رفتند و در حالی که در کنسرتشان، خواننده دوم گروه به دلیل عدم صدور ویزا حضور نداشت، مقابل بیش از 7 هزار نفر برنامه اجرا کردند! این یک اتفاق بزرگ در بخش کنسرتی فارسیزبانان خارج از کشور بود.
بنیامین و کیسه شدن ماست لسآنجلسیها
بنیامین در سال 2010 برای اجرای 5 کنسرت به آمریکای شمالی رفت اما اینقدر جو کنسرت لسآنجلس او ویژه بود که خبرش به همه جا رسید و او در آمریکا و کانادا 7 کنسرت برگزار کرد. بلیتهای کنسرت گیبسون آمفیتیهتر او بدون حتی یک آگهی تبلیغاتی چند روز پیش از آغاز کنسرت sold out شد و توجه عجیب رسانههای آمریکایی و فارسی زبان آنجا را به خود جلب کرد. محسن رجبپور، تهیه کننده آلبومهای آن مقطع بنیامین در این باره میگوید: «قبل از اینکه به آمریکا برویم، متوجه شدیم که تمام 6370 بلیت گیبسون تیهتر برای اجرای یکم می فروش رفته است، در حالی که بیش از 10 سال بود هیچ خواننده فارسی زبانی نتوانسته بود این سالن را پر کند، حتی چند خواننده کنار هم نیز نتوانسته بودند این کار را انجام دهند. همین استقبال باعث شد تا پس از پایان تور روز 28 می در اورنج کانتی و در منطقه ابرواین این کنسرت با حضور 5300 نفر تکرار شود. یعنی 11700 نفر در کمتر از یکماه به تماشای کنسرت بنیامین نشستند.»
ادامه سریال
از اینجا به بعد بود که کنسرتهای خوانندگان پاپ محبوب داخلی در آمریکای شمالی شروع شد. حمید عسگری، شهرام شکوهی، مازیار فلاحی، گروه سون و احسان خواجهامیری که البته اغلبشان در کانادا روی صحنه رفتند و نه در آمریکا. کنسرتهای احسان خواجهامیری اما بسیار موفق بودند. او سالن نوکیا تیهتر لسآنجلس را پر و در سایر شهرها هم کنسرتهای بسیار موفقی برگزار کرد.
پیشنهاد اول
کنسرتهای خوانندههای داخلی در خارج از کشور به 2 صورت انجام میشود، یا با همکاری رایزنیهای فرهنگی وزارت امور خارجه و با اتیکت سازمان تبلیغات اسلامی طی همکاری با وزارت ارشاد یا به وسیله شرکتهای خصوصی. کنسرتهای نوع دوم براساس شهرت و محبوبیت خوانندهها انجام میشود. جالب اینجاست که عمده برنامهگذاران کنسرتهای داخلی در خارج از کشور، الفبای تهیهکنندگی موسیقی را بلد نیستند. آنها میبینند کدام خواننده محبوبتتر است و از او دعوت میکنند تا برای اجرای کنسرت به کشور آنها سفر کند. فرآیند بستن قرارداد هم اینگونه است که یک شرکت درخواست همکاری برای اجرای کنسرت میدهد، شرکت داخلی هم نامه خودش را تنظیم میکند و این 2 درخواست را به ارشاد میفرستند تا از نهادهای مسئول استعلام انجام شود. یکی از اصلیترین شروط پذیرش درخواست شرکت خارجی این است که برای لسآنجلسیها کنسرت نگذاشته باشند. البته یکی دو بار هم پیش آمده که درخواست دهنده شاگرد درجه سوم کنسرت گذار لسآنجسی است؛ مثل اتفاقی که برای مازیار فلاحی افتاد. بعضی وقتها هم پیش آمده که بعضی کنسرتها به همین دلیل لغو شده است.
چه کسانی موفقترند؟
هر خوانندهای که در ایران محبوب است، میتواند در خارج از کشور هم کنسرتهای موفقی برگزار کند. میزان موفقیت خوانندگان داخلی در خارج از کشور به فاصله محل برگزاری کنسرت از ایران بستگی دقیقی دارد. یعنی کنسرت خوانندگان داخلی در آنتالیا، دبی، ارمنستان و گرجستان موفق نیست اما در اروپا و آمریکا قطعا موفق است، در حالی که سالهاست هیچ کنسرت موفقی به نام لسآنجلسیها در آمریکا و اروپا ثبت نشده است. لسآنجلسیها حتما در هفته یکبار خواننده ایرانی را در سوپر مارکت محلهشان میبینند. ضعف مشهود و شدید آثار لسآنجلسی و همچنین در دسترس بودن آنها باعث شده تا کنسرتهای خوانندگان لسآنجلسی در آمریکا بسیار ناموفق باشد. داخلیها اما دور از دسترساند و محبوب. تا امروز اغلب کنسرتهای خوانندگان داخلی در آمریکای شمالی و اروپا و استرالیا موفق بوده است. اما موفقترینها بنیامین، آریان و احساس خواجهامیری بودهاند.
نقش مترو و ترن در موفقیت کنسرت
کنسرتهای اروپا با توجه به جمعیت ایرانیها در انگلستان و آلمان موفقتر از سایر کشورهاست. ضمن اینکه اغلب ایرانیهای مقیم اروپا چندان وضعیت مالی فوقالعادهای ندارند. به همین دلیل حتی در انگلستان و آلمان هم باید به محل برگزاری کنسرت و وضعیت حمل و نقل منطقه توجه ویژهای داشت. سالن کنسرت حتما باید به ایستگاههای مترو و ترنهای شهری نزدیک باشد. اگر این گونه نباشد، کنسرت قطعا شکست میخورد./اقتصاد انلاین